روستاگردی و معرفی روستاهای ایران
صنعت گردشگری در همه جای دنیای به عنوان بخش مهم و تاثیرگذار بر اقتصاد و زندگی مردم شناخته می‌شود و به همین دلیل از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. صنعت گردشگری دارای حوزه‌های مختلفی است که هر کدام می‌توانند از نگاه گردشگران داخلی و توریست‌ها جذابیت‌های خاص و ویژه‌ای داشته باشند. روستاگردی یا گردشگری روستایی را می‌توان به عنوان یکی از حوزه‌های گردشگری معرفی کرد که به نوعی می‌تواند معرف یک سبک زندگی سنتی، در یک منطقه خاص باشد.
روستاگردی در ایران
کشور ایران را می‌توان به عنوان یکی از قطب‌های گردشگری در دنیا معرفی کرد، زیرا با داشتن انواع اماکن طبیعی و تاریخی متنوع، توجه بسیاری از گردشگران داخلی و خارجی را به خود جلب کرده است. کشور ایران هر ساله میزبان تعداد زیادی گردشگر از سرتاسر دنیا است که برای بازدید از طبیعت، مکان‌های تاریخی و تورهای خاص به ایران سفر می‌کنند.
روستاگردی یا گردشگری روستایی یکی از جذاب‌ترین و پرطرفدارترین بخش‌های سفر به کشور ایران است که این امکان را برای گردشگران و توریست‌ها فراهم کرده تا بتوانند با زندگی روستایی و آداب و رسوم یک منطقه خاص در ایران آشنا شوند.
روستاگردی را می‌توان به عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری در نقاط مختلف ایران معرفی کرد که گردشگران می‌توانند با در نظر گرفتن علایق خود به این مناطق روستایی سفر کنند.
جذابیت روستاگردی از نگاه گردشگران
یکی از دلایل سفر و بازدید از نقاط مختلف دنیا، آشنایی با موقعیت جغرافیایی، آب و هوا، آداب و رسوم مردم یک شهر و یا کشور خاص است. معمولاً زندگی در روستاها در تمام دنیا سبک سنتی و متفاوتی دارد. هرچند که با گذشت زمان زندگی روستایی نیز تغییر کرده، اما همچنان می‌توان بخشی از فرهنگ اصیل یک کشور را در روستاهای آن یافت.
به همین دلیل روستاگردی را می‌توان به عنوان یکی از جذاب‌ترین بخش‌های سفر به کشورهای مختلف از جمله کشور ایران معرفی کرد.
کشور ایران به دلیل داشتن روستاهای تاریخی و طبیعی بسیار زیادی مانند روستای کندوان، روستای ماسوله، روستای قلات، روستای فیلند و روستای پالنگان، به عنوان یک قطب گردشگری و همچنین روستاگردی در دنیا شناخته می‌شود.
روستاگردی در چه مناطقی از ایران رواج دارد؟
گردشگرانی که قصد سفر به ایران دارند و علاقهمند به روستاگردی و تجربه کردن زندگی روستایی یا عشایر هستند، نیاز است تا بدانند که در اکثر استان‌های ایران، روستاهای زیبا و تاریخی وجود دارند که همگی به نوعی می‌توانند دارای جذابیت خاصی از نگاه گردشگران باشند.
برخی از استان‌های ایران مانند فارس، مازندران، گلستان، کردستان، کرمانشاه و یزد به عنوان قطب‌های گردشگری در حوزه روستاگردی شناخته می‌شوند. البته استان‌های جنوبی کشور نیز دارای روستاهای بسیار زیبایی هستند که در فصل‌های خنک می‌توان از آنها بازدید داشت و با سبک زندگی آنها آشنا شد. همچنین می‌توان از جزایر جنوبی مانند جزیره هرمز دیدن کرد.
جذابیت های روستا گردی
روستاگردی که یکی از بخش‌های گردشگری در ایران محسوب می‌شود، دارای بخش‌های جذابی از نگاه گردشگران است که می‌تواند شامل بخش‌های زیر باشد:
خانه و سبک زندگی
نخستین موردی که می‌تواند برای گردشگران جالب و حائز اهمیت باشد، بازدید از خانه‌های سنتی و آشنایی با سبک زندگی روستایی است. سبک زندگی روستایی با سبک زندگی شهرنشینی بسیار متفاوت است، به همین دلیل روستاگردی از جذابیت خاصی برخوردار است.
آشنایی با غذاهای بومی
اغلب مناطق و روستاهای ایران دارای غذاهای بومی و محلی مخصوص به خود هستند و یکی از علایق گردشگران در سفرهای خود، تست غذاهای مختلف است. به همین دلیل روستاگردی به این گردشگران کمک می‌کند تا بتوانند در سفر خود، با غذاهای جدید و سنتی یک منطقه و روستای خاص آشنا شوند.
آشنایی با مراسم های سنتی
بسیاری از مناطق مختلف ایران در زمان‌های مشخص، اقدام به برگذاری مراسم‌‌های سنتی و محلی می‌کنند. گاهی نیز این مراسم در یک روستای خاص و به صورت منحصر به فرد برگذار می‌شوند، به همین دلیل گردشگران با روستاگردی می‌توانند در این مراسم شرکت کنند و از نزدیک و با جزئیات آن آشنا شوند.
آشنایی با صنایع دستی
یکی از جذابیت‌های سفر به یک منطقه خاص، آشنایی با صنایع دستی آن منطقه است. روستاگردی نیز این امکان را برای گردشگران فراهم می‌کند تا بتوانند با تولیدات صنایع دستی روستایی آشنا شوند.
تاثیر روستاگردی بر رونق اقتصادی
روستاگردی یکی از تاثیرگذارترین عوامل اقتصادی در کشور و حتی یک منطقه خاص است. زمانی که گردشگران به روستاهای مختلف سفر می‌کنند، می‌توانند به کسب درآمد و رونق اقتصادی مردم آن منطقه کمک کنند.
در حال حاضر درصد بالایی از درآمد و رونق کسب و کار، در برخی از روستاهای ایران به صنعت گردشگردی و روستاگردی وابسته است.
نکات مهم درباره روستاگردی
هر منطقه از آداب، فرهنگ و سنت‌های خود پیروی می‌کنند. قطعاً ما باید قبل از ورود به مناطقی که بومی‌ها در آن زندگی می‌کنند، نهایت احترام و احتیاط را حفظ کنیم. فرهنگ هر منطقه با دیگر مناطق فرق دارد و ما باید هنجار و ناهنجاری‌ها را پذیرفته و به آنها احترام بگذاریم.
به دلیل اینکه این مناطق در معرض تردد زیاد قرار ندارند و دارای جاده‌های خاک گرفته هستند، به آهستگی رانندگی کنید تا از بلند شدن گرد و خاک جلوگیری شود.
هنگام عبور از مناطق روستایی و بافت قدیمی، صدای ضبط ماشین خود را کم کنید. از سر و صدای ماشین و گاز دادن بی‌جا و حرکات نمایشی خودداری کنید.
از پوشیدن لباس‌های ناهنجار و خلاف سنت‌های آن منطقه خودداری کنید.
با کودکان، پیرمردان و پیرزنانی که به سمت شما می‌آیند مهربان باشید.
در صورت امکان از صنایع دستی آن روستا خرید کنید تا خاطره خوشی باقی بماند و کمک به چرخه اقتصادی منطقه شود.
در صورت امکان هدیه‌ای به آنها بدهیم، هر چند کم و ناچیز (میوه، باتری، شکلات، چراغ قوه و…) برای آنها خاطره‌ای فراموش نشدنی می‌شود.
در صورتی که به منطقه دور افتاده سفر می‌کنید، وسایل بهداشتی (پودر، شامپو، دارو، نوار بهداشتی و…) به همراه داشته باشید چون بومیان را خوشحال می‌کنید.
بسیاری از آنها شما را مهمان خود می‌دانند و مهمان‌نوازی یکی از خصیصه‌های اصلی آنها است، گرچه این گونه مهمان‌نوازی هزینه زیادی برای این افراد کم درآمد دارد، لطفاً با پول جبران نکنید و با هدیه دادن لطفشان را جبران کنید. آنها بی‌منت لطف می‌کنند و پول دادن لطف آنها را بی‌ارزش جلوه می‌دهد.
چنانچه در گروه خود پزشک همراه دارید و توانایی کمک به افراد را دارید، این لطف را از آنها دریغ نکنید.
اگر در هنگام ورود به منطقه با مراسم خاصی مثل عروسی و عزا رو به رو شدید، بدون اجازه نه وارد مراسم آنها شوید نه عکسی بگیرید. مسیر را برای عبور ساکنین باز نگه دارید و بعد از اتمام مراسم عبور کنید.
در صورت ایجاد خسارت به محل، لطفاً اشتباه خود را قبول کنید و خسارت وارده را جبران کنید.
در صورتی که افراد محلی از شما کمکی خواستند، با توجه به نوع ماشین و امکاناتی که دارید، سعی کنید به آنها کمک کنید.